Oczywiście jest pewnym barbarzyństwem czytać Kunderę za szybko, ale jakoś nie mogłam się oderwać i "Walc pożegnalny" przeczytał się prawie sam, szast, prast i już. Rzecz oczywista, podobało mi się. Dramaturgia, rozmach miłosnej farsy pełnej nieoczywistych, skrywanych emocji i intencji, galeria niezwykłych postaci, teatralność wykreowanych sytuacji, które przecież mimo wszystko przekonują, wciągają; poza tym powieść świetnie napisana i jak zawsze wierzę Kunderze w każde słowo, doceniam, że mówi mi prawdę i że nie ocenia, tylko obnaża, nazywa, pokazuje. Wirtuozersko.
 |
| Kundera "Walc pożegnalny" |
*****
 |
| Kundera "Walc pożegnalny" |
*****
 |
| Kundera "Walc pożegnalny" |
*****
 |
| Kundera "Walc pożegnalny" |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz