Nowa opowieść błąka mi się po głowie, migocze siatką osobnych myśli ("ślady wiatru na wodzie" z wiersza Machado, "zabłąkanie na wietrze" z Mehran i grecki Eol miksują się z moimi własnymi skojarzeniami), widać muszę ją wysiedzieć z fachowością kwoki. Czytam cudze słowa. Dowiaduję się zatem, że opowiadam, bo nie rozumiem, a może nawet opowiadam, żeby nazwać i zrozumieć. "Potok, który jest ciemnością" - zaplata się do mojej ciągle niewyklutej historii (histerii) także.
 |
| Susana Fortes "Fatum Laury Ulloa" |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz