Byłam na "Pokocie" i uważam, że to jest film bardzo dobrze wykonany, z dużym szacunkiem dla książkowego oryginału Tokarczuk, z klimatem, dobrym aktorstwem, nawet role drugoplanowe czy epizodyczne są dopracowane i zapamiętywalne, mam tylko pewne wątpliwości co do histerycznego tonu, w który wpada postać kluczowa, jest w tym jakaś przesada, jakiś nadmiar, nie wiem, może moralizatorstwa, ale sama intryga - piękna, także muzyka, zdjęcia, Sudety, nagle zatęskniłam za górami.... do tego świetne dialogi, relacje, po prostu bardzo komplementarna całość, mądrze zrobiona przez reżyserkę, film porusza problemy jakoś mi bliskie, w końcu cenię zwierzęta wyżej niż większość ludzi, a główna postać także w książce wydawała mi się pięknie heroiczna, chciałabym wierzyć, że i ja - nie patrząc na koszty i dyskusyjność moich wyborów - zawsze będę umiała powiedzieć NIE, gdy granice zostaną przekroczone, Duszejko jest może kontrowersyjna i dziwna, ale nie można jej nie podziwiać. W ogóle obok bardzo strasznych, są też bardzo piękni ludzie w tym filmie i to, co się dzieje rzeczy między nimi też jest przez to ładne. Dobry film. Jest w nim jakaś nieuchwytna magia.
****
Zbieram sierść i skóry, mam to wszystko w pudełkach, posegregowane. Kiedyś będzie można sklonować te zwierzęta i może wtedy będzie to jakaś rekompensata.
*****
- Jest powiedziane "nie zabijaj".
- Ale to dotyczy tylko ludzi, nie zwierząt.
- Tam jest tylko "nie zabijaj", nie jest powiedziane, kogo to dotyczy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz