no więc właśnie jest tak, jakiś taki lód, brudny lód, który wiosna powinna stopić, a ciągle nie potrafi, osadził mi się na myślach, na emocjach, wierzę, że słońce to naprawi, jak co roku, nikogo o nic nie pytam, wiem to, co wiedzieć powinnam, resztę przeczuwam, a moje przeczucia się raczej nie mylą, czekam sobie na słońce, na odmianę, taką dobrą wśród wszystkich tych złych, które ciągle się dzieją
"ja kiedy w lód się zamienię, to bardzo wolno topnieję"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz